Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «جهان نيوز»
2024-05-02@17:28:04 GMT

نگاهی به اثرات منفی گوشی و تلویزیون در کودکان

تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۷۰۸۳۷۵

نگاهی به اثرات منفی گوشی و تلویزیون در کودکان

به گزارش جهان نيوز، درباره پیامدهای استفاده کودکان از موبایل و تبلت به ایسنا می‌گوید: استفاده از این ابزار موجب می‌شود تعامل مثبتی که باید بین پدر، مادر و کودک باشد، روی ندهد و موجب عدم تمرکز و افزایش پرخاشگری کودک شود، به همین دلیل سازمان بهداشت جهانی به نقش بازی در سلامت کودکان تاکید می‌کند.

او ادامه می‌دهد: وقتی کودک از ابزارهایی که نباید، استفاده می‌کند، ارتباطی که باید با محیط داشته باشد، از بین می‌رود و این امر موجب نداشتن تمرکز دیداری و کاهش کیفیت شنیداری او می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر چه کودک با محیط ارتباط بهتری بگیرد موجب تمرکز بیشتر او می‌شود.

این روانشناس اضافه می‌کند: ما در اولین برخورد با کودکان چهار یا پنج ساله، مدت زمانی را که صرف تماشای تلویزیون یا استفاده از گوشی تلفن همراه و تبلت می‌کنند، بررسی می‌کنیم زیرا خوراکی که رسانه به کودک می‌دهد نقش مهمی دارد، برای مثال من تماشای کارتون‌های «پاندای کونگ‌فو کار» یا «باب اسفنجی» را برای کودکان نامناسب می‌دانم زیرا تحقیقات نشان می‌دهد کارتون «باب اسفنجی» موجب کُندذهنی کودکان می‌شود و هوش آنها را پایین می‌آورد یا کارتون «پاندای کونگ‌فو کار» موجب افزایش پرخاشگری آنها می‌شود.

امیریان می‌گوید: تدوین کارتون‌ها، بیزینسی است و اسلایدهایی که کنار هم قرار می‌گیرند تا کودکان بتوانند برنامه را تماشا کنند به دلیل جذابیت زیاد نور و رنگ‌ها، لذت‌بخش است در حالی که کارتون‌های قدیمی آنقدر نور پخش نمی‌کردند. این امر موجب پرخاشگری کودک می‌شود به همین دلیل تماشای زیاد برنامه‌های تلویزیونی برای کودکان ممنوع است.

او با بیان اینکه در حال حاضر، کارتون‌ها یا جنبه بیزنس - آموزشی و یا جنبه تجاری صرف دارند، ادامه می‌دهد: کارتون‌های بیزینس - آموزشی کودک را یکجانشین می‌کنند تا به او یکسری مسائل را آموزش دهند. کارتون‌های تجاری هم برای آنکه به فروش برسند، ساخته می‌شوند. برای مثال کارتون «شِرک» برای لذت بردن بزرگسالان ساخته شده که به بهانه کودکان روانه بازار شده است و مفاهیم ازدواج را به همراه دارد و در نهایت پندآموزی که برای کودک مناسب باشد، ندارد.

این روانشناس بیان می‌کند: من حتی برنامه‌های کودک در شبکه‌های ماهواره‌ای مثل «جِم جونیور» را برای کودکان ممنوع می‌دانم و در نهایت و به شرط آنکه مادر نتواند با کودک کار کند، شبکه پویا را معرفی می‌کنم چون تدوین کارتون‌های این شبکه به نسبت شبکه‌های خارجی کمتر است، ارتباطی که مجری با کودکان می‌گیرد بیشتر است و از همه مهم‌تر فرهنگ این برنامه‌ها با جامعه‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم همخوانی دارد. اما کودکان فقط ۴۵ دقیقه صبح یا بعد از ظهر و به عنوان جایزه امکان تماشای برنامه‌های این شبکه را دارند.

امیریان می‌گوید: آموزش صرف به کودکان کافی نیست و باید روی بیماری‌های آنها کار شود زیرا خانواده‌ها یکسری مشکلاتی دارند که آن را به کودکان هم منتقل می‌کنند.
این روانشناس معتقد است: مادرانی که خلاق نیستند، اجازه استفاده از ابزارهای الکترونیک یا تماشای تلویزیون را به فرزندانشان می‌دهند. ما به مادران این چنینی فرزندپروری آموزش می‌دهیم یعنی مشکلات بچه‌ها را بررسی می‌کنیم و به مادرها آموزش می‌دهیم قوانین را به فرزندانشان آموزش دهند یا لوازم کافی مثل کتاب قصه و اسباب‌بازی که با روحیه کودک سازگار است، در اختیارشان بگذارند تا بتوانند فرزندشان را سرگرمشان کنند.

امیریان بیان می‌کند: خانواده باید قبل از ورود هر ابزاری به خانه برای آن قانون بگذارد. برخی از مادرها می‌گویند فرزندشان در گوشی فرد دیگری عکس‌ها یا فیلم‌های نامناسب دیده است. ما باید قبل از هر چیزی فرهنگ استفاده از ابزارها را داشته باشیم. در یک دهه ماهواره آمد که بسیاری از بچه‌ها تحت تاثیر آن به بلوغ زودرس رسیدند. در حال حاضر بسیاری از خانواده‌های مراجعه‌کننده می‌گویند که ماهواره‌شان را بسته‌اند چون متوجه شده‌اند شبکه‌های امثال جِم تی‌وی به درد کودکانشان نمی‌خورد.

او اضافه می‌کند: برخی از برنامه‌ها مثل «عمو پورنگ» یا «خاله قاصدک» را همه‌ی بچه‌ها می‌بینند که من هم به خانواده‌ها توصیه می‌کنم اجازه دهند کودکانشان این برنامه‌ها را ببینند چون به این واسطه می‌توانند در کار گروهی مهد کودک یا مدرسه درباره آن برنامه صحبت کنند و موضوعی برای گفت‌وگو داشته باشند. گرچه معتقدم برخی برنامه‌های کودک تولیدی شبکه‌های خودمان هم استرس‌زا و بی‌محتوا هستند با این حال به خانواده‌ها می‌گویم که به فرزندانشان اجازه دهند این برنامه‌ها را ببینند تا بتوانند با کودکان دیگر ارتباط بگیرند.

این روانشناس درباره اینکه خانواده‌ها بدون استفاده از این ابزارها چگونه می‌توانند فرزندانشان را سرگرم کنند، پیشنهاد می‌دهد: مادر می‌تواند با فرزندش غذا درست کند زیرا بسیاری از بچه‌ها دوست دارند در کارهای خانه با مادرشان شریک شوند. یا او را با شعر، کتاب قصه، بردن به پارک سرگرم کند. از طرفی مادری که خلاق است، می‌تواند از هر ابزاری برای کودکش سرگرمی درست کند.

ما معتقدیم مادر باید در اختیار فرزندی که بدنیا آورده باشد. مادری که یک گوشی تلفن دست فرزندش می‌دهد تا او را سرگرم کند و خودش به کارها و مشکلاتش برسد، مادرِ در اختیاری نیست و در نهایت فرزند پرخاشگری تربیت می‌کند. زیادی وقف بچه‌شدن و زیادی نسبت به آن بی‌اهمیت بودن خوشایند یک مادر نیست. ما می‌گوییم مادر می‌تواند حدود یک ساعت با کودک بازی کند و سپس باید به کودک یاد دهد خودش سرگرم شود.

منبع: ایسنا کپی متن خبر

منبع: جهان نيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۰۸۳۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سخنگوی یونیسف: گورستان‌هایی در غزه دیدم که مملوء از کودک بود

آفتاب‌‌نیوز :

«در رفح گورستان‌های جدیدی دیدم که مملوء از کودکان شده بود.» این عبارتی است که «جیمز الدر» سخنگوی صندوق کودکان سازمان ملل متحد در یادداشتی که روزنامه «گاردین»، عصر امروز (چهارشنبه)، آن را منتشر کرده، از مشاهدات خود در غزه روایت کرده است.

سخنگوی یونیسف که سه بار از بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان اروپایی رفح (جنوب غزه) بازدید کرده، می‌گوید: «کودکان بسیاری را دیدم که از یک تخت استفاده می‌کردند.»

او در ادامه درباره تبعات حمله به منطقه پرجمعیت رفح در جنوب نوار غزه اشاره می‌کند و می‌گوید: «۶ ماه گذشته است و این جنگ سیاه‌ترین رکورد‌های بشریت را شکست» چراکه گزارش‌ها نشان می‌دهند بیش از ۱۴ هزار کودک کشته شده‌اند و «اوضاع در شرایطی که تهدید می‌شود این مسیر وحشتناک ادامه خواهد داشت، بدتر می‌شود.»

سخنگوی یونیسف اضافه می‌کند در منطقه کوچک رفح بیش از ۱.۴ میلیون غیرنظامی گنجانده شده‌اند و چنانچه اسرائیل به این منطقه حمله کند، وضعیت بسیار وخیم خواهد شد.

این مقام سازمان ملل با روایت مشاهدات خود از غزه می‌گوید فلسطینیان با کمبود شدید آب مواجه هستند، به‌نحوی که در رفح برای هر ۸۵۰ نفر یک دستشویی و برای هر ۳۵۰۰ نفر یک محل استحمام وجود دارد.

الدر این شرایط این گونه توصیف می‌کند: «تصور کنید که یک دختر نوجوان یا مردی مسن یا زنی باردار یک روز کامل در صف می‌ایستد تا فقط حمام کند.»

او بار دیگر حمله به رفح را فاجعه‌بار می‌خواند و اشاره می‌کند که در این منطقه ۶۰۰ هزار کودک وجود دارد.

این مقام ارشد سازمان ملل در ادامه به وضعیت بد بیمارستان اروپایی غزه اشاره می‌کند و می‌گوید: «وقتی که در ماه آوریل از این بیمارستان بازدید کردم. جراح کودکان بالای سر کودک کوچک دیگری به نام محمود خم شده بود. بر اثر انفجار موشکی که خانه‌شان اصابت کرده بود، در سرش احساس درد می‌کرد. در حالی که داشت اشک می‌ریخت از من پرسید: مگر این پسربچه چه کار کرده است؟!»

الدر در ادامه اشاره می‌کند یونیسف ۳۱ اکتبر غزه را گورستان کودکان خوانده بود و «در ماه گذشته من گورستان‌های جدیدی دیدم که در رفح ساخته می‌شدند. هر روز، جنگ مرگ و ویرانی با خود می‌آورد.»

سخنگوی یونیسف می‌گوید طی بیست سالی که با سازمان ملل همکاری داشته است، هیچگاه ویرانی‌ای به اندازه ویرانی شهر‌های غزه و خان یونس ندیده است

دیگر خبرها

  • فیلم‌های پایان هفته تلویزیون از نگاهی دیگر
  • فیلم های پایان هفته تلویزیون از نگاهی دیگر
  • سخنگوی یونیسف: گورستان‌هایی در غزه دیدم که مملوء از کودک بود
  • محدودیت دسترسی به گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی برای کودکان فرانسوی
  • دسترسی کودکان فرانسه به گوشی و شبکه اجتماعی محدود شود
  • علت پرحرفی کودکان؛ چطور رفتار کنیم؟
  • شرایط اخذ ویزای دبی برای کودکان
  • باید و نباید‌های تعامل با کودکان چاق
  • گوشی هوشمند به "کنترل تلویزیون" تبدیل می‌شود
  • برنامه کودکی نداریم که درباره «جیغ و دست و هورایش» صحبت کنیم